Prólogo - W świetle księżyca

Najczęstszy ludzki błąd - nie przewidzieć burzy w piękny czas.

Budzisz się codziennie ze świadomością, że jesteś nikim. Boisz się spojrzeć w lustro. Nie chce ci się żyć. Jesteś uzależniony od narkotyków. I jak się z tym czujesz? 

Pewna dziewczyna stoi właśnie przed lustrem i patrzy na swoje odbicie. Widzi człowieka, który wkrótce będzie na samym dnie. Czuje, że to koniec. Coraz częściej zdarz się jej myśleć ,,Po co mam żyć"; ,,Jestem niepotrzebna''. Wzięła swoją czarną, skórzaną torebkę i wyszła. Nagle pod jej dom podjechał samochód sportowy. Po chwili dziewczyny już nie było.

***

Codziennie jego serce płakało. Nie mógł znieść widoku jego ukochanej w ramionach kogoś innego. Kiedy widział jego usta spoczywające na jej ustach, chciał krzyczeć, płakać i wyrazić to co czuje. Wydawało mu się, że nikogo to nie obchodzi. Nikt nie uważa, że Federico też jest człowiekiem i też czuję ból. Chociaż, czasem, gdy Ludmiła odwracała się, by rozejrzeć się dookoła, widział w jej oczach coś, co dawało mu nadzieję. Widział, że ona coś ukrywa, choć nie chce tego pokazać. Wierzył, że jednego dnia pozna jej sekret. Będzie znał prawdę. Mimo tego, że w swoim całym życiu zamienił z nią tylko parę słów, czuł, że ją zna i ją potrzebuje.

~~~

Witamy was w piątkowy wieczór ;)

Przychodzimy do was z Prologiem .

Liczymy na wasze opinie ;)

Ellie ♥ i Nina Verdas ♥